-
1 zawstydzić się
= wstydzić się -
2 zawstydzić się
сов.почу́вствовать стыд (смуще́ние), застыди́ться -
3 zawstydzić\ się
сов. почувствовать стыд (смущение), застыдиться -
4 zawstydzić się
[завстиджічь шіê]v.dk -
5 zawstydzić się
засоромитися -
6 zawstydzić
-
7 zawstydzić
zawstydzać się sich schämen, beschämt sein -
8 zawstydzić
глаг.• застыдить• смутить* * *zawstydz|ić\zawstydzićę, \zawstydzićony сов. пристыдить; застыдить pot.;poczuł się \zawstydzićony ему стало стыдно (совестно)
* * *zawstydzę, zawstydzony сов.пристыди́ть; застыди́ть pot.poczuł się zawstydzony — ему́ ста́ло сты́дно (со́вестно)
-
9 zawsty|dzić
pf — zawsty|dzać impf Ⅰ vt (wzbudzić uczucie wstydu) to shame; (zażenowanie) to embarrass- zawstydzić kogoś to put sb to shame/to embarrass sb- nauczyciel zawstydził go tak, że przeprosił kolegę the teacher shamed him into apologizing to his classmateⅡ zawstydzić się — zawstydzać się (poczuć wstyd) to feel ashamed; (poczuć zażenowanie) to feel embarrassedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawsty|dzić
-
10 сконфузитися
skonfuzytysjaдієсл. -
11 zawstydzać
impf ⇒ zawstydzić* * *to shame, to put to shame* * *ipf.zawstydzić pf. (put to) shame.pf.be ashamed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawstydzać
-
12 kompromitować
(-uję, -ujesz); perf; s-; vt* * *ipf.(= zawstydzić) embarrass; (= dyskredytować) discredit.ipf.1. (= błaźnić się) disgrace o.s.2. (= wzajemnie się ośmieszać, ubliżać sobie) discredit one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromitować
-
13 zawstydzać
zawstydzać się sich schämen, beschämt sein
См. также в других словарях:
zawstydzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zawstydzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawstydzać się – zawstydzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia wstydu, czuć się zażenowanym, onieśmielonym z jakiegoś powodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawstydził się, gdy wytknięto mu lenistwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawstydzić — dk VIa, zawstydzićdzę, zawstydzićdzisz, zawstydzićwstydź, zawstydzićdził, zawstydzićdzony zawstydzać ndk I, zawstydzićam, zawstydzićasz, zawstydzićają, zawstydzićaj, zawstydzićał, zawstydzićany «wywołać, wzbudzić w kimś uczucie wstydu,… … Słownik języka polskiego
powstydzić się — dk VIa, powstydzić siędzę się, powstydzić siędzisz się, powstydzić sięwstydź się, powstydzić siędził się «narazić się na wstyd; stać się zawstydzonym; zawstydzić się» zwykle we fraz. Ktoś nie powstydziłby się czegoś (kogoś) «o czymś (lub o kimś)… … Słownik języka polskiego
stropić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć się zakłopotanym, stracić pewność siebie; zmieszać się, speszyć się, zawstydzić się, skonfundować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stropił się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Nie dać się stropić żadnymi przeszkodami. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powstydzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, powstydzić siędzę się, powstydzić siędzi się, powstydzić sięwstydź się {{/stl 8}}{{stl 7}} narazić się na wstyd, zawstydzić się {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić się ze wstydu — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle w trybie przypuszczającym lub w czasie przyszłym {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo się wstydzić, zawstydzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spaliłaby się ze wstydu, gdyby zobaczyła nagiego mężczyznę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalić się — ze wstydu «bardzo się zawstydzić»: No i doczekałam się, że ojciec zaczął mnie odprowadzać do szkoły za rękę. Miałam blisko siedemnaście lat i myślałam, że spalę się ze wstydu. WO 29/01/2000 … Słownik frazeologiczny
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
skonfundować — dk IV, skonfundowaćduję, skonfundowaćdujesz, skonfundowaćduj, skonfundowaćował, skonfundowaćowany przestarz. «wprawić kogoś w konfuzję, zakłopotanie, zbić z tropu, zawstydzić, speszyć» Skonfundować kogoś niedyskretnym pytaniem. skonfundować się… … Słownik języka polskiego